அறத்தைக் கடமையாக ஏற்று வாழ்க்கைப் பணியாகக் கொண்டு, அதற்காகத் தம்மையே அளித்து, தொண்டு செய்து, மாந்தர் வாழ்க்கையைச் செப்பமாக்கும் செம்மல்களான செயல்வீரர்களைப் பற்றியது. அப்பெரியரை வள்ளுவர் ஒழுக்கத்து நீத்தார், தன்னலம் துறந்தார், அறம் பூண்டார், ஐந்தையும் காப்பான், ஐந்து அவித்தான், செயற்கரிய செய்வார், ஐந்தின் வகை தெரிவான், நிறைமொழி மாந்தர், குணமென்னும் குன்றேறி நின்றார், அறவோர், என்று அழைத்துச் சிறப்பிக்கிறார். இப்படிப் பல்திற வல்லமை கொண்டவர்களது ஆற்றலே சமுதாயச் சக்தியாக அமைந்து மாந்தரை அடுத்த நிலைக்கு எடுத்துச் செல்லும். எனவே அவர்கள் மிகவும் போற்றுதற்குரியவர்கள்.

அரசு அமைப்பையும் சமுதாயத்தையும் இயக்கும் ஆற்றல் கொண்ட உயர்ந்தோரது தன்னலமற்ற தொண்டு பற்றியதே 'நீத்தார் பெருமை'. இங்கு பேசப்படும் நீத்தார் என்பவர் எந்தத் துறையில் இருப்பவராயினும் அத்துறையில் கருத்தாகச் செயல்பட்டு, உலக நலத்துக்காக, தனது தனித் தேவைகளை/இன்பங்களைத் தியாகம் செய்து, வாழ்க்கை வசதிகளைத் துறந்து சாதனை புரிபவர்கள். ஐம்பொறிகளைக் கட்டுப்படுத்தியவர்களாலே இது இயலும் என்பதை வள்ளுவர் அழுத்தமாகவே (மூன்று குறட்பாக்கள் ஒதுக்கி) சொல்வார். செயற்கரிய செய்யும் பெரியரும் இவர்களிலிருந்தே உருவாக முடியும்; அப்பெரியர் அரிய செயல்கள் புரிந்த அரசியல், சமூகத் தலைவராக, கல்வியாளராக, பொதுத்தொண்டு புரிவோராக, இருந்து சமுதாயத்திற்குப் பெருநன்மை நல்கியவராக இருப்பர். (காந்தி, காமராஜ், ஈ வே ரா, உ வே சாமிநாத ஐயர், ஆல்பர்ட் சுவைட்சர் போன்றோர் நினைவுக்கு வருவர்.) மற்றும் சிலர் காலத்தால் அழியாத இலக்கியம் படைத்தோராக (திருவள்ளுவர்), அல்லது அருளாளராக (அன்னை தெரசா) இருக்கலாம். இவர் போன்றோரை முழுமனிதராக அடையாளம் காட்டுகிறது இவ்வதிகாரத்துப் பாடல்கள்.

சமுதாய நலத்திற்காகப் பாடுபடும் அனைத்து நல்லவர்களும், கருணை மனம் கொண்டோரும், அறிவியல் அறிஞரும்-தம்நலம் துறந்து பொதுநலத்திற்காகப் பாடுபடுபவர் அனைவரும்- நீத்தார்க்கு உரிய வாழ்வும் பெருமையும் உடையவர்களே. இவர்கள் திருமணம் புரிந்துகொண்டு மனைவி மக்களோடு வாழ்ந்தார்களாயினும் இவர்களும் நீத்தாரே. புறவேடம் கொண்ட போலித் துறவிகளை வள்ளுவர் நீத்தாராகக் கருதமாட்டார்.

குறள் கூறும் நீத்தார் துய்த்தலைத் துறந்தவர்; மக்களுள் சிறந்தோர்; தன்னலம் கடிந்து பிறர் நலம் பேணும் பெற்றியாளர்; வாழ்க்கையின் சுமை தாங்கமாட்டாது கசப்புற்று உலகினைத் துறந்தவர் அல்லர்; வாழ்க்கையை வெறுத்தவர் அல்லர்; வாழ்வின்பம் துய்த்தோ துய்க்காமலோ, வாழ்வும் மனமும் முதிர்ச்சி பெற்று அறநெறி நிற்கும் தூயோர்; அவர்கள் அறத்தைப் பணியாக மேற்கொண்டதால் அறவோர் என அழைக்கப்பட்டனர். அறத்தை அறத்திற்காகவே செய்பவர்கள் அவர்கள் தீயநெறிகளை ஒதுக்கி, மன உறுதியுடன் ஐம்புலன்களையும் ஒடுக்கி, விழுப்பமுடைய வினைகளை ஒழுக்கம் வழுவாது ஓம்பி தொண்டாற்றி வருபவர்கள். அவர்கள் சமயம், மொழி, இனம், குலம், குடி என்ற வேறுபாடில்லாமல் அன்பு பாராட்டுபவர்கள். இறைவன் படைப்பில் தோன்றிய உயிர்கள் அனைத்தின்மீதும் அவர்கள் கருணை காட்டுவர். இங்கு இவர்கள் பெருமை குன்றின்மீது ஏற்றிக் காட்டப்பெறுகிறது.

• 21 ஆம்குறள் ஒழுக்கத்திற்காக நீத்தார் பெருமையே விருப்பமான விழுப்பம் என பனுவல் முடிவு கொள்ளும் எனச் சொல்கிறது.
• 22 ஆம்குறள் நீத்தார் பெருமையை இறந்தாரை எண்ணி அறிந்து கொள்க என்கிறது.
• 23 ஆம்குறள் இருவேறு நிலைகளை ஆராய்ந்து தந்நலத் துறவு என்ற உயர்ந்த அறத்தை மேற்கொண்டார் பெருமையால் இந்த உலகம் ஒளிர்கின்றது என்கிறது.
• 24 ஆம்குறள் உளஉறுதியுடன் பொறிகளை அடக்கிய நீத்தார் மேலான இடம் செல்வர் என்கிறது.
• 25 ஆம்குறள் தவமுயற்சியுடன் செயல்பட்டு இந்திரபதவி பெற்றவன் போல ஐம்பொறிகளையும் அடக்கி ஆளும் நீத்தார் தனது குறிக்கோளை அடைவர் என்கிறது.
• 26 ஆம்குறள் செய்வதற்கு அரிய செயல்களைச் செய்பவர்கள் பெரியவர்கள்; அரிய செயல்களைச் செய்ய இயலாதோர் சிறியர் ஆகின்றனர் என்கிறது.
• 27 ஆம்குறள் ஐம்புலன்களின் கூறுபாடுகளைத் தெரிந்த நீத்தார் இவ்வுலகத்தை இயக்குவர் என்கிறது.
• 28 ஆம்குறள் நீத்தார் பெருமை அவர் அருளிச்சென்ற மொழியால் விளங்கும் என்கிறது.
• 29 ஆம்குறள் குணத்தில் சிறந்த நீத்தார்க்கு ஒருகணம் கூட சினம் தோன்றுவதில்லை என்கிறது.
• 30 ஆம்குறள் தந்நலம் நீத்த அருளாளரே அந்தணர் என்று அழைக்கப்படுவர்; அவர் எல்லா உயிர்கள் மேலும் கருணையுள்ளம் கொண்டவர் என்கிறது.

கடவுள் வாழ்த்து, வான்சிறப்பு இவற்றை அடுத்து பனுவலின் மூன்றாவது அதிகாரமாகச் சிறப்புச் செய்யப் பெற்றதிலிருந்து, 'நீத்தார் பெருமை' யின் முக்கியத்துவத்தை உணர்ந்து கொள்ளலாம். 'மணக்குடவர் கூற்றுப்படி பெரியவர்கள் நல்ல ஒழுக்கம் அல்லது அறத்திற்காக எல்லாவற்றையும் துறப்பர். திருக்குறள் முழுவதோடும் தொடர்புபடுத்திப் பார்க்கும்போது இவரது உரை அதிகாரத்தின் இன்றியமையாமையைச் சுட்டுகின்றது' (தெ பொ மீ).

நீத்தார் அரிய செயல்கள் புரியவல்லவர்கள் என்பதைக் கூறும் செயற்கரிய செய்வார் பெரியர் சிறியர் செயற்கரிய செய்கலா தார் என்ற பாடல் இங்குதான் உள்ளது.

பொறிபுலன்களைக் கட்டுப்படுத்துவதின் இன்றியமையாமை குறளில் பல இடங்களில் குறிக்கப்பெற்றுள்ளது. அறம்பூண்டார் பெருமையால் உலகம் விளக்கம் பெற்றது என்று சொல்லியவர் சுவைஒளி ஊறுஓசை நாற்றமென் றைந்தின் வகைதெரிவான் கட்டே உலகு என்ற பாடல் மூலம் ஐந்தையும் அடக்கியவர் உலகை ஆள்வர் என்கிறார்.

அந்தணர் யார் என்பதைத் தெளிவுபடுத்தி எல்லா உயிர்களிடத்தும் அருள் பொழிவோரைப் பெருமைப் படுத்தும் அந்தணர் என்போர் அறவோர்மற் றெவ்வுயிர்க்கும் செந்தண்மை பூண்டொழுக லான் என்னும் பாடல் இவ்வதிகாரத்திலே உள்ளது.